- баршылық
- mo‘lchilik
Қазақша-өзбекше қысқаша сөздік. 2012.
баршылық
Смотреть что такое "баршылық" в других словарях:
Астрология — ( гр. аstron – жұлдыз, logos – түсінік, ілім) – аспан шырақтарының (небесные светила) орналасуының тарихи оқиғаларға, адамдар мен халықтардың тағдырына әсері туралы ілім. Астрология көне заманда пайда болды, ортағасырлықта ең кең тарау алды және… … Философиялық терминдердің сөздігі
әбдіре — (Қарақ.; Алм., Кег.; Қост., Тоб.; Жамб., Сар.) үлкен ағаш сандық. Бұл үйде шамадан да, ә б д і р е де баршылық (Алм., Кег.). Бұған жүктегі екі үш ескі көрпе жастық пен қара ә б д і р е н і қосыңыз (Б. Соқп., Біз де бал. бол., 82). Тезірек барып,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
көкнар — (Түрікм.: Ашх., Таш., Мары; Алм., Ұйғ.) апиын өсімдігі. Бізде к ө к н а р д ы жеке өсірушілер де баршылық (Түрікм., Таш.). [Түрікменше гөкнар (Туркм. рус. сл.)] … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
әлібұлық — зат. жерг. Баршылық, жеткіліктілік, игі мұрат, жақсы тұрмыс; әдібұлдық. Өле өлгенше шиеттей балашағаны ә л і б ұ л ы қ қ а жеткізем, қатарынан кем қылмаймын деп тырбынды (С. Оспанов, Бақытты., 20). Алайда өзін, сосын бала шағасын ә л і б ұ л ы қ… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бардамшылық — зат. Баршылық, әл ауқаттылық. Б а р д а м ш ы л ы қ заман болса, ұлан асыр той жасайтын жағдай ғой (Ш. Мұртазаев, Жұлдыз., 68) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қылаңқұйрық — зат. бот. Шөлді, шөлейтті жерлерде өсетін бозғылт түсті бұта. Көкпек, жусан, бұйырғынды жалпақ дала артта қалды. Ара тұра изен, құмаршық, түйеқарын, ірі бұтадан – қ ы л а ң қ ұ й р ы қ, шағыр, дүзген (Ғ.Сыланов, Замана., 294). Жал жал шағылдардың … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қылмық — I зат. Будан арқылы өркешті аруанадан туған түйе. Жалпы бір өркешті аруанадан будан арқылы інген, үлек, нармая, кердері, көйін, қ ы л м ы қ, балқоспақ, мырзақоспақ, қоспақ секілді алуаналуан түйелер тарайтынын екі қазақтың бірі білуге тиіс (Қаз.… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
рәсуәгершілік — зат. Рәсуа етушілік. Техника баршылық деп қолдағы күш қуатты тиімді пайдаланбай р ә с у ә г е р ш і л і к емес пе, түге?! (Қаз. әдеб., 13.0. 1976, 4) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
суқорығыш — зат. зоол. Су асты құрттарын жеп, тіршілік ететін қара түсті торғай. Алтайда құстардан – құр, тоқылдақ, көкқарға, сауысқан, қарға, тарғақ, с у қ о р ы ғ ы ш, бөдене баршылық (Лен. жас, 17. 12. 1988, 4) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
